Każdy kto chce prowadzić pojazd musi przez to przebrnąć, bez wyjątków. Dla niektórych stanowi on pozytywne przeżycie, dla innych potrafi zamienić się w dramat spędzający sen z powiek. Mowa oczywiście o kursie na prawo jazdy. Warto przed rozpoczęciem kursu skontaktować się ze specjalistami psychoterapii.

Pierwsza godzina zapowiadała się ciekawie. Jednak zanim nastała, usiałem przejść badania psychotechniczne. Warto skorzystać z usług psychiatry z Mińska Mazowieckiego – (zobacz psychiatrę z Mińska Mazowieckiego). Pan instruktor przedstawił się grzecznie, powiedział gdzie są pasy, a gdzie właściwe pedały hamulca czy gazu. Na kartce został rozrysowany układ i rozmieszczenie poszczególnych świateł, następnie pan instruktor wsiadł za kółko i zawiózł mnie na przedmieścia, gdzie znajdował się „wspaniały” placyk manewrowy, na którym obok prowadzone były kurs na wózek widłowy. Po przesiadce na miejsce kierowcy, maszyna została uruchomiona i rozpoczęły się pierwsze, niezdarne próby kierowania wehikułem. Po około 15 minutach oznajmione mi zostało, że wyjeżdżamy na miasto. To było niesamowite przeżycie, po raz pierwszy uczestniczyć w ruchu miejskim. Sygnalizacje świetlne, tramwaje, trzy pasy ruchu i koordynacja działań w aucie – wszystko to spowodowało napięcie stresu, a co za tym idzie nie każdy manewr kończył się sukcesem. Instruktor nauki jazdy podtrzymywał mnie jednak cały czas na duchu.

Podczas kursu odczuwałam ogromny stres, który przechodził na członków mojej rodziny również na moje dzieciaki. W takich sytuacja niezastąpiona jest pomoc psychologa dziecięcego z Mińska Mazowieckiego – (sprawdź psychologa dziecięcego z Mińska Mazowieckiego). Na kolejnych spotkaniach odczułem, iż zrobiłem duże postępy. Po drodze miały miejsce jeszcze różne błędy i potyczki (np. jazda bez świateł), ale w końcu człowiek uczy się na błędach, stąd należy podchodzić do tego z dystansem i na pewno zadbać o właściwą relację ze swoim instruktorem nauki jazdy. Po przejechaniu wymaganej liczby godzin zapisałem się na egzamin w Wojewódzkim Ośrodku Ruchu Drogowego, mieszczący się na ulicy Ziębickiej w Warszawie. Egzamin składał się z dwóch części teoretycznej oraz praktycznej. W tej pierwszej do rozwiązania był test jednokrotnego wyboru posiadający trzydzieści pytań. Pozytywny wynik skutkował tym, że kursant był dopuszczony do praktyki, na którą składał się placyk manewrowy oraz jazda po mieście. Celowo używam tutaj czasu przeszłego, gdyż nie orientuję się czy nastąpiły po tym czasie jakieś zmiany w przepisach.

Na placu manewrowym było nas około ośmiu, z czego na miasto wyruszyły trzy osoby – dane mi było również doświadczyć tej przyjemności. Pominę teraz pewien fakt z mojej historii mówiący o liczbie podejść do egzaminu praktycznego oraz błędów, jakie popełniłem podczas ich trwania. Na pewno wiem jednak, że wynikały one z moich braków, a nie ze złośliwości egzaminatorów. W końcu przyszedł ten dzień, gdy upragniona plakietka z prawem jazdy była gotowa do odbioru. Pamiętam wtedy też, że była to jedna z moich najlepszych chwil w życiu, co oczywiście trzeba było sowicie świętować 🙂 W miarę upływu czasu nabrałem większej praktyki w prowadzeniu samochodu i zacząłem odczuwać komfort z jazdy samochodem.

Nie ukrywam również, że ważnym etapem przy procesie, jakim jest nauka jazdy, był wybór właściwej szkoły oferującej kursy nauki jazdy. Coraz większa liczba szkół poszerza wachlarz usług, oferując między innymi: kwalifikacje wstępne kierowców, kurs na adr czy kurs na przewóz. Warto przeczytać kilka recenzji na internecie od osób, które miały już styczność z daną szkołą, szczególnie jeśli chodzi o nauka jazdy. Nieraz dobrze też zrobić psychotesty kierowcy przed podjęciem nauki.